Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шұқылау
1. Түрткілеу. Үй иесі самаурын жанындағы қышқашты алып, оттығын шұқылай бастады (Дәуренбеков). 2. ауыс. Қазбалау, түртпектеу. Қажыған кезде анау-мынауды шұқылап сұрауды Есімбек сүймейтін (Оразақов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шұқылау


будет выглядеть так: Что такое шұқылау