Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шұңқыр
1. Қазылған, ойылған жер, шұқыр. Оқушылар қазылған шұңқырларға бағаналарды орнатты ("Қазақст. мұғ."). 2. жерг. Шай ішетін құлақты ыдыс. Шай ішіп отырған тұтқалы шұңқырын тастай беріп түрегелді ол (С.Сейфуллин)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шұңқыр


будет выглядеть так: Что такое шұңқыр