Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч [Ш] Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
шыбындау
1. Малдың үстіне қонған шыбынды қууы; қорғану. Торы дөнен шыбындап, пысқырынып тұр (Т.Әлімқұлов). 2. ауыс. Бас шұлғу, қоштау, мақұлдау. Күштілерім сөз айтса, Бас изеймін шыбындап (Абай)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шыбындау


будет выглядеть так: Что такое шыбындау