Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шығу
IҚұлынның тамағынан шыққан ісіктердің бір түрін қазақ"сақау" яки"шығу" деп атайды (Х.Арғынбаев)
II
1. Шығып кету, кетіп қалу. Екі жігіт кеңседен күлімдей шықты (Ләмбеков). Шырқайын деп шығып ем, Майтөбенің басына (Жамбыл). 2. Аттану, сапар шегу. Әбдірахман Петербургтан шығыпты (М.Әуезов). 3. Қол-аяқ сүйектерінің орнынан таюы, жылжуы. Қолы шықты. 4. Белгілі бір жас мөлшері туралы. Алтыға шыққанда шешесі қайтыс болды. 5. Өсу, өну, көктеу. Тау басына шөп шықты. Шөп шыққанда көп шықты (М.Әлімбаев). Мыс шығатын тастарды балғамен уатып жатыр (Ғ.Мүсірепов). 6. Баспа бетінде жарық көру, басылу, жариялау. Ерболдың биыл бірнеше мақаласы шықты ("Лен. жас"). 7. Күрделі етістік құрамында көмекші сөз қызметінде жұмсалады. Базар конвертті ашып, хатты дауыстап оқып шықты (К.Смайлов). Аты шықты – аты әйгілі болды. Аузы-мұрнынан шықты – лық толды;
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шығу


будет выглядеть так: Что такое шығу