Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шырға
1. Далбай. Құсты дәніктіріп баулу үшін бір басына өзге аңның терісіне орап қойылған жем. Өлі аңдарды ұзын жіпке байлап сүйретеді, бүркіт қуып барып ұстайды. Мұны шырға деп атайды (С.Қасиманов). Шырға [салды] тартты – қыран құсты аң алуға баулу,дәніктіру. 2. ауыс. Амал-айла, алдап-арбау. Оның алдауы мен шырғасы көбейе берді (М.Әуезов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шырға


будет выглядеть так: Что такое шырға