ығу
1. Бораннан, жауыннан қорғанып, ықтасын жер іздеуі; ықтау. Қойлар бір ықса, бой бермей кетуі мүмкін (Алшынбаев). 2. Балық аулау кезінде, жарылған мұз үстінде су ағынына кету. Ағайынды екеуі жиекте тұрған қайыққа міне сап, балықшылар ыққан жаққа қарай жөнелді (Әбдіразақов). 3. ауыс. Қаймығу, жасқану, тайқу. Сәрсен дәудің тісін қанатқан екеумізден өзге балалар ығып қалды (Тоғысбаев)