ық
1. Желден, жауыннан қаға беріс ықтасын жақ. Екеуі түйелерді жабулап, шөгеріп, өздері ығына отырды (Бектұрғанов). 2. ауыс. Ырқы, ыңғайы. Анна Сүмбілшаштың ығына жығыла берді (Дәулетбаев). Ығы жоқ – ебедейсіз, қырсыз. Ығына жығылды (көшті) – біреудің ыңғайына көшті, айтқанына көнді. Ығын тапты – жөнін тапты, ретін келтірді