Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я [Ы] Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
ыңырану
1. Ауруы жанына батқанда адамның, малдың ыңқыл аралас дыбыс шығаруы, күйзелуі. Мырзахмет жарасы ауыратын болар, қатты ыңыранып қояды (Ахтанов). 2. Бұлдану, менменсу, бәлсіну. Мұса ыңыранып, ойланып бұлдана тіл қатты (Бөкеев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ыңырану


будет выглядеть так: Что такое ыңырану