Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қабару
1. Ісіну, көнтию, дүрдию. Көнтиіп, қабарып кеткен қалың ернін жалай берді (Тілегенов). 2. Түсі бұзылу, өңі өзгеру, қызару. Жүзі қабарып, қанын ішіне тартып алған (Жақанов). 3. ауыс. Ашулану, ызалану; түнеру. Әуелбай қабандай қабарып, отау үйіне кетті (Тоғысбаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қабару


будет выглядеть так: Что такое қабару