Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қабаттасу
1. Қабатына, тұсына келу, тұру, қатарласу. Есенбек те қашқан киікпен қабаттаса берді (Хангелдин). 2. Екі-үш оқиға, іс қат-қабат келу, жарысу. Ауру мен жоқшылық қабаттасып , құр сүлдері қалды (Соқпақбаев). 3. ауыс. Кимелесу, қосамжарласу. Қоя тұрсаңшы қабаттаспай (Сматаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қабаттасу


будет выглядеть так: Что такое қабаттасу