Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қабыну
I1. Суық тигендіктен немесе микроб түскендіктен белгілі бір дене мүшесінің қызарып ісінуі. Екі өкпесі бірдей қабынды. 2. ауыс. Желігу, желпіну. Қараспанды су алғандай ылғи қабынып жүреді (О.Сәрсенбаев). 3. ауыс. Ашу қысу, түнеру; түтігу. Әкпар кенет қап-қара боп қабына қалды (Есенберлин)
II
Белгілі бір дене мүшесінің ауруға шалдығып ісінуі; асқыну процесі. Аурулар арасында өкпенің қабыну жиі кездеседі
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қабыну


будет выглядеть так: Что такое қабыну