қағанақ
1. Малдың іште жатқан төлін қоршап тұратын, іші мөлдір суға толы, түссіз жұқа қабық. 2. ауыс. Тез жарылып кететін, әрең тұрған нәрсе. - Мынауың бас емес, қағанақ екен ғой (Райымқұлов). Қағанағы қарық, сағанағы сарық – уайым-қайғысы жоқ, мәз-мейрам. Қағанағын қақ жарып шыққан – іштен шыққан, өзі туған. Қағанағы тарс айырылды [қақ жарылды] – қатты ашуланды, бұлқан-талқан болды. Қағанақ бас – құйқасы жұқа, тез жарылатын бас