қағынды
1. Халық түсінігі бойынша ем қонуы қиын, асқынған, ұшынған ауру. "Баласы екеуі де қағындыға шалдығыпты" деген өсек дүр ете қалды (С.Жүнісов). 2. ауыс. Қағынып-ұшынып қалған адам; құдай атқан, оңбаған. -Әй, қағындылар-ай (С.Омаров). Қағынды алмайды – ештеңесі кетпейді, ешқандай пәле жоқ. Қағынды келгір [алғыр, тигір] – қағынды болып ауырғыр; жетпегір. Қағындысы бар ма? – не жыны бар