Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қадау
I1. Ұзын нәрсені жерге тік тұрғызып қағу, орнату; тігу. Үйдің төбесіне қызыл ту қадапты. 2. Ұшты нәрсенің ұшын бір жерге кіргізу, сұғу, шаншу. Алмас қанжарын дәл жүрек тұсынан қадады (Есенберлин). 3. Бір нәрсені омырауға тағу, ілу. Омырауына орден (медаль) қадады. 4. Киімге түйме тағу. Үзілген түймелерін қадады. 5. Бір нүктеге тесіле қарау. көзін алмау. Көзін қадады. Қадап айтты – нығырлай, тәптіштеп айтты
II
Қадалған сырық, тіреу, таяныш. Сол-ақ екен, қостың бақандай бір қадауын ала ұмтылды (Домбаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қадау


будет выглядеть так: Что такое қадау