Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қазық
1. Бір нәрсені байлауға арналған үшкір, кішірек келген жұмыр ағаш я темір. Қазық қақты, қазыққа байлады. 2. ауыс. Бір нәрсенің негізгі сүйеніші, тірегі. Отбасы қазығы – әке. Қазық аяқ – тіп-тік, түп-түзу аяқ. Қазық бас – басы қақиып қалған. Қазық бас ер – алдыңғы қасы (басы) қақиған, сүйір бас ер. Қазығына қара айналды – мал бітті, жари бастады
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қазық


будет выглядеть так: Что такое қазық