қайқаю
1. Ағаш, темір, т. б. заттардың майысып, бір басының көтеріліп қалуы. Жиған тақтайлары қайқайып қалыпты. 2. Адамның, малдың белі иіліп, басының кекжиюі. Қамшыны қайқайып тұрып сілтеді. 3. ауыс. Тайып тұру, кету. Ол қоштаспастан қайқайды. 4. ауыс. Менменсу, кекірею, кегжию. Қайқая берме, сенсіз де іс бітеді. 5. ауыс. Ғайқу, кету. Келген жағыңа қайқай