қақ
IШөл жерлердегі шұқанақтарға іркіліп қалған жауын-шашын суы; атмосфералық тосап. Жылқыларды қақ қа құлаттық. Қақ тұрды – жауын-шашын суы іркіліп қақ пайда болды. Қағынан жеріді – жылы орнын суытты, безді
II
Су қайнатқан ыдыстардың түбіне тұрып қалатын қатты зат, шөгінді. Ыдыстың түбіне қақ тұрып қалыпты
III
Кептірілген жеміс. Алманың қағы, қауынның қағы
IV
Дәл, нақ, тұп-тура. Қақ маңдай (шеке). қақ ортасы. Қақ айырды [бөлді, жарды, тілді] – ортасынан тең бөлді, екіге жарды