Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қақаю
1. Денесін тіп-тік ұстап, қатып қалу, сіресу. Алдына қақайып тұра қалды. 2. ауыс. Жөнге келмеу, көнбеу, иілікпеу. Әлі сол баяғы қақайғаның әлі қалмаған екен ғой (Уайдин). Қақиып қалғыр (қарғ. ) – сіресіп қатып қалғыр
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қақаю


будет выглядеть так: Что такое қақаю