Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қақпай
1. Қақпалап, ыңғайға көндіру ісі. Қақпай мен өскен бала. 2. ауыс. Ары итеріп, бері жығу әрекеті. Қақпайға түсті – әркімнің қаққысына ұшырады. Қақпай көрді – зәбір-жапа шекті, түрткі көрді. Қақпай сөз – қақпайлаған, іліп-қаққан сөз
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қақпай


будет выглядеть так: Что такое қақпай