Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қақпақылдау
1. Бір нәрсені аспанға атып, қайтып қағып алу; қақпақыл етіп ойнау. Тастарды қақпақылдап қояды. 2. Допты бір-біріне қақпайлап тебу, қарсыласына алдырмау. Қақпаға 40 метрдей таяп барып, қақпақылдап тұрады (Бердікұлов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қақпақылдау


будет выглядеть так: Что такое қақпақылдау