Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қақпан
1. Аң аулау үшін темірден жасалған шаппалы құрал. Қақпан салды, қақпан құрды. 2. ауыс. Айла-шарғы, алдау, арбау ісі. Біреудің құрулы қақпан ына түспеді. Қақпан бел – белі қайқиған, жалпақтау (бие). Қақпанға түсті [түсірді] – алданып қалды, шырмалды. Қақпан құрды – біреуді алдамақ болды, қолға түсіргісі келді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қақпан


будет выглядеть так: Что такое қақпан