Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қақтығу
1. Бір нәрсеге соқтығып қалу. Столға қақтығып қалды. 2. ауыс. Біреуге тиісу, бәле іздеу. -Өлер болсаң, Сәрсен екеуімізге қақтықпай өл (М.Әуезов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қақтығу


будет выглядеть так: Что такое қақтығу