Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қалта
I1. Киімнің екі жанына, омырау тұсына тігіліп, уақ-түйек зат салып жүруге арналған бөлігі. Жан қалта, төс қалта, қойын қалта. 2. ауыс. Ақша, қаржы, байлық. – Қалтаңа сенбе, мынаған сен, -деп сұқ саусағымен басын тықылдатты (С. Жүнісов). 3. биол. Кейбір сүтқоректі жануарлардың күшігін салып өсіретін дене мүшесі. Қалтаға түсті – біреудің қалтасынан ақша ұрлады. Қалтасы жұқа [жұқарды]- ақшасы аз, қаражаты мардымсыз. Қалтасы қағылды – ақшасы таусылды, бітті. Қалтасы қалың [тоқ] – қаражаты көп, ақшасы мол. Қалтасы құрғамады – жанынан ақша үзілмеді. Қалтасына басты – қалтасына салып, алып кетті. Қалтасы [қалтасының түбі] тесік – ақшаның бетіне қарамайтын (адам)
II
1. Азық-түлік, оны-мұны салатын кішкене дорба. Мұрат үйде қалта түбінде жатқан ескі томағаны алып келді (Сейдімбеков). 2. анат. Кейбір органдардың сыртқы қабы. Өт қалтасы
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қалта


будет выглядеть так: Что такое қалта