қалып
1. Балқыған заттарды, кірпішті қатыруға арналған белгілі бір формадағы зат. Қалыпқа салып кірпіш құйды. 2. Көне. Етік, кебіс тігу үшін пайдаланылатын құрал. Қалып адамның аяғының тұрқына қарай үлкенді-кішілі жасалады (Қасиманов). 3. ауыс. Түр, пішін, кейіп. Үнімді естімегендей қалып білдірді (Саин). 4. Адамның не басқа бір заттың белгілі сәттегі күй-жайы, пиғылы. Ол манағы қалпында әлі тұр (С.Мұқанов). Қалпына [қалыбына] келді [түсті, көшті] – әуелгі күйіне қайта түсті, бұрынғыдай болды. Қалып алды – бір нәрсеге дағдыланды, төселді