қанды
1. Қаны бар, қан араласқан. Қанды ет, қанды жас, қанды ірің. 2. Қан аққан, қан төгілген, қанды майдан. Қанды жексенбі (тар.) – патша армиясы шеруге шыққан бейбіт халыққа оқ жаудырып, қырып тастаған күн. Қанды ауыз – ұстаған аңын жібермейтін (қақпан, мылтық). Қанды балақ – а) шүйілгенін іліп түсетін (қыран); ә) жырынды, әккі, ақ қаптал (қарақшы). Қанды көйлек – жорықта бірге болған, майдандас. Қанды қол (мойын) – кісі өлтірген, құныкер (адам). Қанды шелек – опасыз, жырынды, қу