Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қаңғалақ
1. Ұршықтың дөңгелек басы. Ұршықтың қаңғалағы. 2. техн. Машина моторының айналатын қалағы. Қаңғалағы сынық вентилятор. 3. ауыс. Жеңілтек, жеңіл; жаңғалақ. Қаңғалақ шал, қаңғалақ адам. Қаңғалақ қақты (қақтырды) – ұшып-қонды, зыр жүгірді. Қаңғалақ ойнады (ойнатты, ұшырды) – онда бір, мұнда бір соқтықты
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қаңғалақ


будет выглядеть так: Что такое қаңғалақ