Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қаңқылдау
1. Ит пен құстың қаңқ-қаңқ еткен дыбыс шығаруы. Ит қаңқылдап қалды. 2. ауыс. Қазымыр адамның көп сөйлеп, мазаны алуы. Қаңқылдамай тыныш отыршы
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қаңқылдау


будет выглядеть так: Что такое қаңқылдау