Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қапалақ
сөйл. Қардың жерге ұшып түсіп жатқан әрбір түйірі; жапалақ. Алғашқы қар қапалағы Нұрланның ұзын кірпігіне келіп қона қалды (Бөкеев). 2. ауыс. Қалбалақ, елпелек, епелек. Дүниені қапалақпен босқа өткізбей, Мақсатқа жеткен артық құмарланған (Еңбек күйі)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қапалақ


будет выглядеть так: Что такое қапалақ