Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарабай
Iэкспр. Дүниеқор, сараң, қайырымсыз. Барып тұрған қарабайдың өзі
II
зоол. Кауырсандары қап-қара, қаз тектес құс. Қарабай мен көк құтан Көтеріліп ұшқанша, Алдынан орап басады (Батырлар жыры)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қарабай


будет выглядеть так: Что такое қарабай