Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қараң
1. Қараңғы, түнек. Аспаның кейде жарық, кейде қараң (Нұрғалиев). 2. ауыс. Ауыр, қиын; азапты. Жеңілгеннің күні қараң (Ғ.Қарашев). Қараң етті [қараң ете қалды] – қарайып кенеттен көрінді де, жоқ болды. Қараң қалғыр (қарғ. ) – иесіз қал, қаңғырап қал. Қараң қалды – иесіз, бос қалды, қаңырап қалды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қараң


будет выглядеть так: Что такое қараң