Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарғыбау
1. Құда түскен адамның болашақ келінін иемденгеннің белгісі болсын деп қолына тағатын білезік, не мойнына алқа тағу рәсмі. 2. Біреудің затын сұрап алғаны үшін қарымта ретінде беретін сыйы, ақы. Қарғыбауына тай-құнан жетектетті. 3. Иттің мойнына тағатын жіңішке қайыс. Төбет қарғыбауын үзіп кете жаздады. Қарғыбау тақты – қарғыбау байлады
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қарғыбау


будет выглядеть так: Что такое қарғыбау