қарғыс
Біреуге айтылған зәрлі сөз; лағынет, нәлет. Қарғыс алды – лағынет естіді. Қарғыс айтты (ұрды) – біреудің қарғысына қалды. Қарғыс атқан – құдай ұрған, оңбаған. Қарғыс атқыр (атсын) – айтылған қарғыс дөп келгір, қарғыс ұрғыр. Қарғыс жаусын – қарғыстың астында қал. Қарғысқа /қарғысына/ ұшырады /қалды/ – біреудің қарғысын арқалады, қарғысталды. Қарғыс тиді -–біреудің қарғысына ұшырады