қарын
1. Адамның, жан-жануарлардың ас қорытатын мүшесі; асқазан. Жақсы ас қалғанша, жаман қарын жарылсын (Мақал). 2. Сойылған қойдың қарнынан өңделіп, май салуға, сусын құюға арналған ыдыс. Бір қарын май. Қарны ашты – тамақ ішкісі келді, жүрегі сазды. Қарны қабақтай – қарны тым үлкен, шермиген. Қарны қабысты – бүйірі орта түсті, ашықты. Қарны қампиды – бүйірі шықты, тойынды. Қарын аршыды – малдың ішек-қарнын тазалады. Қарын безі (анат.) – қарын астында болатын секрециялық без. Қарын бөле – емшектес қыздардан туған балалар. Қарын қышқылы (биол. ) – қарында бөлініп шығатын қышқыл. Қарын салды – қарны шықты, семірді. Қарын сөлі (биол. ) – қарыннан алынатын сөл. Қарын ұйқысы – жас сәбидің дүниеге келгеннен кейінгі алғашқы ұйқысы