Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қаусыру
1. Киімнің екі бойын (өңірін) бір-біріне айқастыра қымтау. Шекпенінің өңірін қаусырды. 2) ауыс. Қысу, ығыстыру; қусыру. Жаудың екі бүйірін қаусыра шабуылға шықты (Ұлтанбаев). 3) ауыс. Белгілі бір жасты дендеу, еңсеру. Әкеміз елулерді қаусырған кісі екен (Қанахин)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қаусыру


будет выглядеть так: Что такое қаусыру