Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қаһар
1. Ашу, ыза, айбар; кәр. Үнінде қаһар бар. 2. ауыс. Ызғар, суық. Қыстың қаһарына шыдамады. Қаһар шашты – қатты ашуланды, қаһарланды. Қаһарына мінді – кәріне мінді, ашуланды. Қаһарына ұшырады [ілікті] – ашуына душар болды. Қаһарын төкті [тікті] – ашуланды, ызғар шашты; кәрін төкті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қаһар


будет выглядеть так: Что такое қаһар