қашу
I1. Бір нәрседен қорқып безу, зыту. 2. ауыс. Бір нәрсені істегісі келмеу, бас тарту. Жұмыстан [оқудан] қашты. 3. ауыс. Кету, құру, азаю. Жердің оты қашты. Қаша жөнелді [тұра қашты] – бірден қашты, безді
II
Қой, ешкі, сиыр малдарының ұрықтануы. Қойы қашып кетті. Қашпаған қара сиырдың уызына қаратты – екі талай нәрсені күттірді, босқа емексітті