Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қиын
I1. Машақаты көп, жеңіл емес. Қиын іс (жұмыс), қиын сапар. 2. Оңайшылықпен бола қоймайтын, оңай емес. Қазір орын алу өте қиын (Бегалин). 3. Қыр-сыры мол, күрделі, ауыр. Жұмбақ айтысы – айтыстардың ішіндегі ең қиыны (С.Мұқанов). Қиын бала [класс] – тәлім-тәрбиеге оңай көне қоймайтын бала [класс]. Қиынға түсті [айналды, соқты] – қиындады, ауырлады. Қиынға құлаш ұрды [сермеді] – ұлы мақсатқа талпынды. Қиынға салды [жұмсады] – жауапты жұмысқа жекті. Қиыннан қиыстырды – қисынын тапты, үйлесімін келтірді. Қиынның [дүниенің, қияметтің] қиыны – өте қиын жұмыс. Қиын тиді [соқты] – ауыртпалығы күшті болды; оңайға түскен жоқ
II
Бір нәрсенің қиюласқан, қиысқан жері, тұсы. Аы кеткен көне орындықтар. Қиыны қашты – қисыны кетті, берекесі қашты
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қиын


будет выглядеть так: Что такое қиын