Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қиындау
I1. Қиындық молая түсу, кедергі көбею. Тауға шығу барған сайын қиындады (Т.Әлімқұлов). 2. Оңайлықпен істемеу, күрделену, ауырлау. Қазіргі жастарды түсіну қиындап барады. 3. ауыс. Нашарлау, әлсіреу. - Сырдекеңмен араларың қиындап бара ма, қалай? (Ахтанов)
II
1. Қиынырақ, күрделірек; ауырлау. Қиындау сабақ. 2. ауыс. Мінезі шәлкем-шалыс-тау, шатақтау. Келіннің мінезі қиындау. Қиындау болды [соқты, тиді] – ауырлау соқты, қиынға түсті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қиындау


будет выглядеть так: Что такое қиындау