Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қияқ
I1. бот. Шалғынды жерлерде өсетін, сабағы жіңішке, жапырақтары таспа тәрізді ұзын болып келген шөп. 2) Өсімдік жапырақтарының ұш жағы сүйір түрі. Жол шетіндегі ши қияқтары желкілдеп, қаулап өскен (Соқпақбаев). Қияқ мұрт [мұртты] – жіңішке сүйір мұрт
II
Құстың қанаты, қанат қауырсыны. Ердің қайғысын тұлпардың тұяғы, сұңқардың қияғы алады (Саятшылық)
III
Қыл қобыздың ысқышы. Қобыздың мойнына байланған қияқты шешпек болды (Ә.Сараев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қияқ


будет выглядеть так: Что такое қияқ