Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қобалжу
IЕл ішіндегі толқу; бас көтеру. Кронштадт бүлігі шаруалардың қобалжуын айқын көрсетті (ҚазССР тарихы)
II
1. Ішкі дүниесі әлем-жәлем болу, қатты толқу. Қыз қатты қобалжып кетті. 2) ауыс. Құбылу, айну. Олар Орал сыртына көшеміз деп қобалжи бастады (Елеусізов). 3) ауыс. Зәресі қалмау, қорқу, үрейлену. Бала бұрыстау біткен екен, оған қобалжымаңыз (Е.Қонарбаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қобалжу


будет выглядеть так: Что такое қобалжу