Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қобырау
1. Үрпею, қодию, ербию, көтерілу. Ол қобыраған шашын тарады. 2) Қоқсу, шашылу. Үстел үсті, терезенің алды қобыраған газет-журнал (Сатыбалдин). 3) ауыс. Өре түрегелу, көтерілу, дүрлігу. Жұрт қобырап орындарынан тұра бастады (Қыдырбекұлы)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қобырау


будет выглядеть так: Что такое қобырау