Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қоғамдық
Қоғамға тән, қоғамға қатысты. қоғамдық сана, қоғамдық күрес, қоғамдық қатынас. Қоғамдық айыптаушы (заң) – сот мәжілісінде қылмыскерді жұртшылық атынан кіналаушы адам; бұқаралық ұйым өкілі. Қоғамдық байлық [дәулет, игілік] – көпке ортақ қазына, халық табысы. Қоғамдық бақылаушы – сауда орындарының, трапспорттың, т.б. халыққа қызмет етуші мекемелердің жұмысын тексеруші жұртшылық өкілі. Қоғамдық еңбек – қоғам мүддесі үшін істелген еңбек. Қоғамдық меншік –- қоғам мүшелерінің барлығына ортақ материалдық игілік
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қоғамдық


будет выглядеть так: Что такое қоғамдық