Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қоқаю
1. Сораю, сойдию. Қоқайған ағаш. Қоқыраю, қодыраю. Оның да қоқайған бөркі қалыпты ғой тек (Р.Тоқтаров). 2. ауыс. Серейіп қатып қалу, қоқию. Жұмаш қоқайып қатып қалған бір қойдың етін жерге тастады (Санбаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қоқаю


будет выглядеть так: Что такое қоқаю