Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қоқиу
1. Қоқаю, қодыраю, дөңкию. Ол ат үстінде Аып отыр 2. ауыс. Едірею, қораздану, сестену. - Вася, сен енді командирмін деп қоқиып жүруіңді қой (Қайсенов). Қоқиды көрді – біреуден қорлық көрді, қиянат шекті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қоқиу


будет выглядеть так: Что такое қоқиу