Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қоң
1. Малдың жоны, сауыр еті. Бір жүгіріп, бір құлап, Тер құйылды қоңынан (Хакімжанова). 2. Малдың күйі, семіздігі. Ол малды түгел аралап, қоңын көрді (Естаев). Қоң ет –сауырдың қалың еті. Қоң алды [алмады] – ет алды, семірді. Қоң бітті [жинады] – а) семірді, ет алды; ә) ауыс. тұрмысы оңалды, әлденді, байыды. Қоң етін кесіп [ойып] берді – жанын аямады. Қоңы таймады – арықтамады, жүдемеді. Қоңы түзу – семіз, күйлі
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қоң


будет выглядеть так: Что такое қоң