Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қоңаю
1. Ет алу, семіру. Мал көкке тойынып, қоңайып алды (С.Омаров). 2. ауыс. Оңалу, әлдену, тыңаю. Нағашымның үйіне келгелі көңілім өсіп, қоңайып қалдым (Соқпақбаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қоңаю


будет выглядеть так: Что такое қоңаю