Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қоңқылдау
1. Бір нәрсесін жоғалтқандай болу, көңілі құлазу. Үйін сағынып қоңқылдап жүретін. 2. Қарны ашу, ішегі шұрылдау. Әлтай интернаттың нормалы нанын місе тұтпай қоңқылдап, әрең шыдайды (Мұртазаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қоңқылдау


будет выглядеть так: Что такое қоңқылдау