Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қоңсы
1. Кедей ауыл; кірме. Ертеде байдың қоңсысы болған. 2. Бірге отырған ауыл-үй, көрші-қолаң. Көшен деген қойшы жігітпен қоңсы отырдық (Нұржекеев). Қоңсы қонды [болды] – қатар отырды, көрші болды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қоңсы


будет выглядеть так: Что такое қоңсы