Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қоңылтақ
1. Сырт киімнің ішінен басқа киім кимеген; жалаңқабат, жадағай. Жалаңаш етіне тонды қоңылтақ киген (Соқпақбаев). 2. ауыс. Көңілі жабырқаңқы, жүдеу. Ақ кемпір үйіне келе жатып, қайтадан көңілі қоңылтақ тартты (Сараев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қоңылтақ


будет выглядеть так: Что такое қоңылтақ