Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қоңылтақсу
1. Киімі жұқа болып, тоңа бастау. Жәнібек бойын суық кеулеп, қоңылтақси бастады (Жұмаділов). 2. ауыс. Көңілі құлазу, жабырқау. Көңілім қоңылтақсып қалғандай болды (Қабанбаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қоңылтақсу


будет выглядеть так: Что такое қоңылтақсу